Wanneer de oogleden rood zijn, korstjes vertonen en branderig zijn, zit er vermoedelijk een ooglidrandontsteking achter deze klachten. De oorzaak van deze ontsteking is een verstopping van de talgklieren aan de binnenzijde van de oogleden, door bijvoorbeeld een infectie of een overproductie van vet.

Bij de behandeling hiervan grijpt de arts meestal naar antibiotische zalfjes. In aanvulling hierop dienen patiënten zorgvuldige ooghygiëne in acht te nemen. De aandoening kan een acuut of een chronisch verloop hebben.

Wat zijn de oorzaken en risicofactoren voor een ontsteking van het ooglidrand?

Aan de binnenzijde van de oogleden bevinden zich speciale kliertjes die regelmatig vetten afscheiden. Iedere keer als je met de ogen knippert, worden er vetten over de traanvloeistof gelijkmatig over het oog verdeeld zodat de oogleden soepel over het oog kunnen glijden en de tranen niet zo gemakkelijk kunnen verdampen.

Wanneer de klieren verstopt zijn, bijvoorbeeld door een infectie, raken de oogleden ontstoken. Daarnaast hebben gedupeerden dikwijls last van droge ogen. De reden: de talgklieren produceren een olieachtige afscheiding die een belangrijk bestanddeel van de traanvloeistof vormt. Wanneer nu de uitscheidingsbuizen van de klieren verstopt zijn, wordt de traanfilm instabiel en droogt het oog uit.
 

Vormen van een ooglidrand ontsteking (blefaritis)

1. Infectieuze ooglidrandontsteking: infectieuze blefaritis wordt meestal veroorzaakt door stafylokokken. Stafylokokken zijn bacteriën die bij ieder mens op de huid (ook op het ooglid) voorkomen. Wanneer deze bacteriën in de talgklieren terechtkomen, kan het gebeuren dat de talg steeds stroperiger wordt. Hierdoor raken de klieren steeds meer verstopt en kan de talg niet meer worden afgescheiden. Naast infectie door bacteriën is ook een virusbesmetting, bijvoorbeeld door het herpesvirus, mogelijk.
2. Niet-infectieuze ooglidrandontsteking: bij veel mensen produceren de klieren te veel vet (seborroe). De overtollige afscheiding doet de wimpers verkleven die dan weer de klieren afsluiten. Daarnaast behoren tot de niet-infectieuze risicofactoren invloeden van buitenaf zoals stof, tocht of rook, die allen het ontstaan van een blefaritis kunnen bevorderen.
3. Vaak ligt er niet slechts één oorzaak aan de ooglidrandontsteking ten grondslag maar meerdere factoren tegelijk. Medici spreken van het triple-s-syndroom wanneer tegelijkertijd sprake is van seborroe, een infectie met stafylokokken en droge ogen (sicca syndroom).

Wat zijn de symptomen van ontstoken oogleden?

Typische symptomen van een onstoken ooglid lijken op die van het droge oog. Hiertoe behoren:

• Branderig gevoel
• Jeuk
• Rode ogen
• Rode ooglidranden
• Glanzende ooglidranden
• Gevoel iets in het oog te hebben
• Roos op de wimpers
• Gezwollen oogleden
• Uitvallende wimpers in het ontstoken gebied
• Vooral ’s ochtends een sterke verkleving van de wimpers

Ooglidrandontsteking: hoe wordt dit gediagnosticeerd?

Wie het vermoeden heeft dat hij een ooglidrandontsteking heeft, doet er goed aan met zijn klachten naar een specialist te gaan. Deze zal aan de hand van de symptomen en van de uiterlijke kenmerken van het ooglid een diagnose stellen.

Voor de diagnose wordt de binnenkant van het ooglid onderzocht, het hoornvlies en eventueel een uitstrijkje gemaakt van het ooglidrand dat aansluitend in het laboratorium kan worden onderzocht op een mogelijke besmetting door een ziektekiem.
 

Hoe kan de ooglidrandontsteking behandeld worden?

De behandeling van blefaritis vindt afhankelijk van de oorzaak van de aandoening plaats. Bovendien wordt van de gedupeerde verwacht dat deze door passende hygiënemaatregelen de behandeling ondersteunt.

De infectieuze, door bacteriën veroorzaakte ooglidrandontsteking wordt in de regel behandeld met antibiotische oogzalfjes. Slechts zelden zijn tabletten noodzakelijk. In het geval dat ook de traanfilm van het oog verstoord is, zal de arts als aanvullende maatregel traanvervangingsmiddelen in de vorm van oogdruppels adviseren. HYLO DUAL^® bevochtigende oogdruppels zijn geschikt voor droge ogen die met symptomen van een ontsteking gepaard gaan omdat ze voor vochtigheid zorgen, bescherming bieden en de genezing bevorderen.

Dit kunt u zelf doen!

De ooglidrand schoon houden ondersteunt het genezingsproces en is een essentiële maatregel die u dagelijks dient uit te voeren. Bij ooglidrandhygiëne horen drie stappen:

1. Vochtig-warme kompressen: neemt u hiervoor een schone doek of een schoon washandje en maak de stof vochtig met indien mogelijk warm water. Leg de kompressen gedurende vijf tot tien minuten op de ogen. Op deze wijze wordt de stroperige afscheiding die de klieren verstopt vloeibaar. Belangrijk: doet u na de behandeling het gebruikte doek of het gebruikte washandje meteen in de was. In geen geval mag het kompres tweemaal worden gebruikt.
2. Ooglidrandmassage: aansluitend op het kompres zou de ooglidrand gemasseerd moeten worden, dit om de vloeibaar geworden talg uit de klieren te verwijderen. Strijk hiertoe met pas gewassen vingers of met een wattenstaafje steeds in de richting van de wimpers mee. Dus bij het bovenste ooglid van boven naar beneden richting de wimperkrans en bij het onderste ooglid van onder naar boven in de richting van de wimpers.
3. Reiniging van de ooglidrand: de laatste stap bij de hygiëne van de ooglidrand is de reiniging van de ooglidrand. Hiervoor heeft u een speciale reinigingsvloeistof van de apotheek en wattenstaafjes of wattenschijfjes nodig. Let u erop dat de watten zo min mogelijk pluizen. Gebruik deze hulpmiddelen nooit tweemaal en ook niet voor beide ogen. Zo voorkomt u verspreiding van de bacteriën. Doop de watten in de vloeistof en maak daarmee voorzichtig de buitenkant van uw oog vrij van korstjes en overtollig vet.
    

Hoe verloopt blefaritis?

De ooglidrandontsteking kan zowel acuut (snel en heftig) verlopen als ook chronisch (zich langzaam ontwikkelend, duurzaam). Dit laatste wordt vaak waargenomen bij mensen met een overmatige secretieproductie.

Met de juiste behandeling geneest de acute ontsteking binnen een paar weken, de chronische vorm echter is in de regel niet te genezen maar alleen te verzachten. In dit geval is een consequente en dagelijkse hygiëne van de ooglidrand belangrijk zodat de aandoening zich minder vaak voordoet.